Różanka – ryba z rodziny karpiowatych

Należy wiedzieć, że różanka zamieszkuje dorzecze Amuru i Udy, rzeki Sachalinu oraz niektóre rzeki uchodzące do Morza Japońskiego. Natomiast podgatunek tej ryby występuje w jeziorach i rzekach Europy. Ciało różanki jest krótkie (4,3-9,5 cm), silnie wygrzbiecone, bocznie spłaszczone, a otwór gębowy mały, typu końcowego.

Masa wynosi od 10-40 g. Ubarwienie różanki jest zmienne, grzbiet ma najczęściej barwę zielonoszarą, a boki są srebrzyste, lśniące, z długą, podłużną, mieniącą się, zielononiebieską wstęgą. Znów brzuch ma biały kolor z różowym połyskiem. Łuski są duże. Warto wiedzieć, że różanka preferuje wody stojące i wolno płynące, w których występują duże małże słodkowodne – szczeżuje i skójki. Prowadzi stadny tryb życia. Żywi się przede wszystkim roślinami wodnymi, niekiedy zjada także drobne bezkręgowce. W okresie rozrodczym, trwającym od kwietnia do czerwca, u samic różanki pojawia się długie, rurkowate pokładełko. Samiec w tym czasie przybiera szatę godową: dolna część jego ciała staje się czerwona, a grzbiet i tylna część ciała mienią się niebieskozielono.

Należy wiedzieć, że gotowe do składania jaj ryby znajdują odpowiedniego małża i samica składa ikrę do jego jamy skrzelowej za pomocą długiego pokładełka wsuwanego do syfonu wyrzutowego mięczaka. W tym samym czasie samiec wydala nasienie, które zostaje zassane przez małża wraz z wodą przez syfon wpustowy. Do zapłodnienia ikry dochodzi w ciele bezkręgowca. Inkubacja jaj różanki w jamie skrzelowej małża trwa długo, 14-21 dni. Jest to związane z deficytem tlenu w ciele mięczaka. Kiedy narybek opuszcza schronienie, ma długość około 11 mm. Dojrzałość płciową młode różanki osiągają w wieku 2 lat. Co ciekawe, w okresie tarła różanki rozmnażają także małże. Uwalniają one do wody swoje larwy – glochidia, które przyczepiają się do ryb, w tym także różanek, i przez jakiś czas na nich pasożytują. Inne polskie nazwy różanki to: parynka, siekierka, płaskura, pukas.

Warto dodać, że w Polsce różanka jest objęta ochroną gatunkową.